30 Haziran 2017 Cuma

Kitap Yorumu - Umut Mevsimi

  UMUT MEVSİMİ  
Darien Gee


"Her anımız aslında bir hatıra niteliği taşır. Sadece büyük ve önemli olaylar değil, küçük anlar da hatırlanmaya değerdir. "



     Umut Mevsimi, yazarın okuduğum ikinci kitabı. İlk okuduğum kitabı “Dostluk Ekmeği’ydi. Dostluk Ekmeği’ni okuyup bitirdiğim gece, rüyamda sürekli artan ekmekler görüyordum. 😃. Artık kitabın konusundan mıdır yoksa o gün o kitabı bitirmek için inatlaştığımdan mıdır bilemiyorum. Ama o kitap hakkında, rüyadan sonra çok güzel şeyler düşündüğüm söylenemez. :) Tabi bu, kitap sıkıcıydı, okumayın anlamına gelmiyor. :)

     Umut Mevsimi’nin konusuna gelecek olursak eğer, öncelikle kitabımızda birçok karakter var. Connie, Madeline, Hannah, Isabel,Ava… Hangisi ana karakter diye soracak olursanız hepsi ana karakter diyebilirim. Ama kitapta benim ana karakterim Bettie ve Frances oldu. Her karakterin kendine özgü bir hayatı, her birinin kendince dertleri ve mutlulukları vardır. Kimi bir kız evlat sahibi olmak ister, kimi çocuğuyla en iyi şekilde yaşayabilmek için çabalar. Bettie, yaşına göre oldukça hareketli, neşeli ve biraz da vurdumduymazdır. Kendi kendine “Koleksiyon Defteri Derneği” kurmuştur. Bu derneğin amacı ise, hayatımızdaki anıları bir albümde toplamaktır. Bettie, bunun yayılması için elinden geleni yapmaktadır. Bettie’nin bu çabaları sayesinde ise, kitaptaki diğer karakterlerimizin yolu birbiri ile kesişecektir. Bu kesişmelerde, kimi yeni dostluklar edinecek, kimi karşılaşmak istemediği durumlar ile karşılacaktır. Ama zamanın bize ne getireceği hiçbir zaman belli olmaz değil mi ? Farklı ortamlar, farklı kişiler ve farklı deneyimler… Belki de her biri hayatımızın daha güzel olması için göze almamız gerek ufak parçalardır. :)

     Kitaba başlayalı yaklaşık 3 hafta oldu. Ramazan yoğunluğu, bayram ziyaretleri derken, pek okuyamadım. Kitap hakkında söyleyeceğim ilk şey kitapta çok fazla karakter vardı. İtiraf etmem gerekirse çok karakterli kitapları okumakta zorlanıyorum. Çünkü alışana kadar birbirine karıştırıyorum. Ama alıştıktan sonra sorun kalmıyor. 😃 Onun haricinde okurken sıkıldığım bir kitap değildi. Ama hiç sıkılmadım dersem yalan olur. Evet çelişkili olduğunun farkındayım ama durum şu aslında, kitap sıkıcı değildi. Ama benim şöyle bir sorunum var ki, kitabı uzun süre okuyup bitiremediysem, en mükemmel kitap olsa bile sıkılıyorum. Kendimi stresli hissediyorum. Ama cidden kitap sıkıcı değildi. 😃. Kitabın adına yakışır şekilde; insan, en umutsuz olduğu zamanlarda bile umut etmeyi, inandığı, istediği şeyler için mücadele etmeyi öğreniyor. Aynı zamanda da, hani o akıllı telefonlarımız ile, fotoğraf makineleriyle çekip, en fazla bilgisayarlara aktardığımız, dijital ortamlarda kalan, hayatımızın güzel anları var ya, işte onları sadece dijital ortamlarda bırakmamamız gerektiğini, her zaman hatırlayabileceğimiz şekilde saklamamız gerektiğini öğreniyoruz. Keyifli okumalar. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder